بررسی آزمایشی تأثیرکمال گرایی بر روی تجربه ی شرم، گناه، غرور و عزت نفس

هدف پژوهش حاضر، بررسی آزمایشی تأثیرکمال گرایی بر روی تجربه ی شرم، گناه، غرور و عزت نفس در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی بود. در پژوهش حاضر 80 نفر آزمودنی شرکت داشتند. در جمع آوری داده های پژوهش ابتدا مقیاس کمال گرایی تری-شورت و همکاران (1995) جهت انتخاب کمال گرایان سالم و ناسالم استفاده شد و پس از تشخیص افراد به عنوان کمال گرای سالم و ناسالم، از مقیاس عاطفه خودآگاهی (tosca، 2000) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1995) برای پیش آزمون استفاده شد. سپس از صفحه انگیزش چندگانه (mmg) برای دستکاری آزمایشی استفاده شد و در نهایت برای پس آزمون از مقیاس حالت شرم و گناه (ssgs، 1994) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ استفاده شد. داده های بدست آمده از طریق روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری، تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی lsd مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که کمال گرایان سالم کمتر از کمال گرایان ناسالم احساس شرم و گناه می کنند و بیشتر احساس غرور و عزت نفس می کنند (012/0>p). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که اثر پسخوراند شکست در متغیرهای شرم، گناه، غرور برای کمال گرایان سالم و ناسالم معنی دار نبود (05/0 ). بنابراین در حالت کلی نتایج حاکی از آن بود که کمال گرایان سالم – خواه در صورت دریافت پسخوراند خواه در صورت عدم دریافت پسخوراند- غرور و عزت نفس بیشتر و شرم و گناه کمتری نسبت به کمال گرایان ناسالم تجربه می کنند.